Dzień I:

Godzina 7:30. Wszyscy uczniowie jak i nauczyciele delikatnie zaspani, jak i zarówno podekscytowani. Zaczynamy naszą podróż!!!

Pierwszym punktem naszej wycieczki był klasztor na Jasnej Górze. Wysiadka z autobusu. Delikatnie rozleniwieni, wysiedliśmy z autobusu i powolnym spacerkiem udaliśmy się pod mury klasztoru, gdzie oczekiwaliśmy na przewodnika.

Głównym punktem jasnogórskiego przystanku było odsłonięcie obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Po ogólnym zwiedzaniu klasztoru, mieliśmy chwilę czasu dla siebie (cały czasw murach klasztoru). Jedni zwiedzali, drudzy odpoczywali w cieniu, a trzeci (czyli my) robili pamiątkowe zdjęcia.

Wsiadamy do autobusu. Wyruszamy do głównej atrakcji wycieczki (według uczniów)- do pensjonatu "Willa nad rzeką". Po dotarciu do owego miejsca zaczęła się wędrówka uczniów po pokojach, aby każdy mógł się upewnić, że pokój sąsiada na pewno nie jest lepszy. Część uczniów była delikatnie wystraszona widmem jutrzejszego rozpoczęcia podróży górskiej.

Około godziny 3:00 nad ranem, w pensjonacie zapanowała głucha cisza.

Dzień II:

Brutalna pobudka po ciężkiej nocy. Ranne ptaszki budziły śpiochów i wyruszyli po prowiant dla całej grupy. Po śniadaniu udaliśmy się całą grupą do autobusu. Nikt nie był świadomy, co nas czeka. Przejeżdżając przez Milówkę, mogliśmy zobaczyć rodzinny dom braci Golców.
W miejscu rozpoczęcia szlaku, uczniowie z entuzjazmem zaczęli wchodzić na górę- na Wielką Raczę.
Wraz z przebytymi kilometrami, uczniowie gubili temperament.

Po dotarciu na szczyt, wszyscy odetchnęli z ulgą. Mieliśmy chwilę na zregenerowanie sił. Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że dla tak pięknych widoków, warto było się poświęcić.

Podczas zejścia doświadczyliśmy jakże zmiennej, górskiej pogody. Na szczęście przewodnik wycieczki bezpiecznie sprowadził nas z Wielkiej Raczy. Wszyscy bardzo zmęczeni wrócili do pensjonatu, i tak dzień II. dobiegł końca.

Dzień III:

W kolejnym dniu, już świadomi postawionego wyzwania (zdobycia Baraniej Góry), już z troszkę mniejszym entuzjazmem niż poprzedniego dnia, wyruszyliśmy w góry. Pierwszym etapem był wjazd kolejką górską na Skrzyczne. W owym miejscu warunki atmosferyczne zmusiły nas do chwilowego pobytu w schronisku. Po wyjściu
z niego, czekała nas długa wędrówka na szczyt Baraniej Góry. W bardzo przyjemnej atmosferze dotarliśmy na szczyt. Satysfakcja była ogromna. Widoki jeszcze lepsze.

Dzień IV:

Świadomi końca naszej górskiej wyprawy, wyruszyliśmy zdobyć najwyższy szczyt naszej wycieczki. Widzieliśmy już szczyt. Radosnym krokiem weszliśmy do znajdującego się na Hali Miziowej schroniska. Nasze uśmiechy zniknęły
w momencie, w którym przewodnik powiedział nam, że przed nami najtrudniejsza część wyprawy. Co prawda była możliwość pozostania w owym schronisku, lecz ambicje i determinacja większości uczniów pozwoliła na dotarcie na Pilsko.

Gdyby nie wypadek naszego kolegi, prawdziwe byłoby stwierdzenie, iż była to idealna górska wycieczka. Mimo wszystko możemy stwierdzić, że nigdy jej nie zapomnimy.

Dzień V:

Dzień pożegnania z pensjonatem. Uczniowie zmęczeni po trzech dniach górskiej wędrówki,
w lekko zasmuconych nastrojach, udali się zwiedzać Auschwitz i Auschwitz-Birkenau. Okres zwiedzania owych obozów był dość przygnębiający, jednak bardzo interesujący. Po opuszczeniu muzeów, zdaliśmy sobie sprawę, że nasza wycieczka praktycznie dobiegła końca. Wiedzieliśmy, że wracamy do szarej rzeczywistości. Ale przecież nie ma to jak w domu, prawda?

Fotogaleria

http://spchodow.edupage.org/photos/?photo=album&gallery=317